تابناک رضوی_ کتایون حسینی/ باور کنید «ارادت» داشتن و حتی «محبت» تنها کافی نیست برای اینکه بخواهیم برای ساحت مقدس معصوم و معصومه فیلم بسازیم!
این جمله چکیده یک دنیا داد است که میتوان از سر درد بر سر دستاندرکاران فیلم «اختالرضا» کشید که همزمان با زادرود حضرت معصومه(سلام الله علیها) در مشهد اکران شد.
آیا تجربه بیش از چهار دهه فیلمسازی در دوران انقلاب اسلامی بس نیست برای عبرت گرفتن از این مهم که به نیت نیک یک نویسنده و تهیهکننده و کارگردان نباید بسنده کرد چه مضمون مقدس به تنهایی متضمن فیلمسازی موفق نیست!
الغرض فیلم اخت الرضا در بهترین حالت ممکن یک متن و سوگسرودهای بود تاریخی و شبه درام با آمیزههایی از تعزیه و روضه و افکتهای موسیقیایی کلیشهای که از قضا با بازی تعدادی هنرور (و نه حتی هنرپیشه!) با گریمهای سنگین نیز همراه شده بود.
حکایت فیلم با بهرمندی از راوی سوم شخص و دانای کل سعی کرده بود نقاط گنگ فیلمنامه را پوشش دهد در حالیکه اساسا این اثر فاقد فیلمنامه منسجم بوده و مبتنی بر یک خط سیر داستانی تاریخی ساخته و در پردازش شخصیتها هم علیل مانده است.
لوکیشنهای فیلم و چهرهپردازی و پوشش بازیگران بشدت متاثر از ولایت عشق و سریالهای میرباقری است و کمتر خلاقیتی در کار به چشم میآید. هرچند که کاش از سکانسهای رزم و تقابلهای جذاب مختارنامه هم بهرهای گرفته شده بود تا صحنههای آهسته(اسلوموشن) حرکات جنگآوران مضحک به نظر نیاید.
موسیقی و آواز فیلم اگرچه شاید به نسبت سایر مقولهها از نقاط قوت کار محسوب شوند اما گاهی چنان از صحنه بیرون میزند که انگار قرار است فقط گونههای مخاطب از تماشای شییهخوانی و سوگ سیاوشان خیس شود و لاغیر!
و اما آخرین نکته که بیش از سایر موارد مدنظر در قاب تصویر و فرم حائز اهمیت است ارائه تصویر ناقص از حضرت کریمه اهل بیت است در این اثر که بیش از آنکه تبلور حضور حماسی و نقش تربیتی این عالمه و عاقله و محدثه و شفیعه فاطمه خصال در ایران باشد به مهربانی بانو اشاره دارد که از نان و خرما فرستادن برای مخالف و دشمن هم غفلت نداشتند.
در مجموع این ادای دین و تلاش سید مجتبی طباطبایی در این اثر درصورتی مغتنم است که فتح بابی باشد برای تداوم ساخت و حمایت از آثاری از این دست با دستمایههای معنوی و معرفتی که میتواند یخ اکران را شکسته و آشتی مذهبیها را با سینما رقم بزند.