یک
کارشناس ارشد روانشناسی کودک گفت: هر انسانی شخصیت منحصربه فرد خود را دارد، علایق
و توانایی ها، طرز تفکرات و استعدادهای هیچ دو انسانی شبیه به هم نیست و والدین
باید به شدت از مقایسه کودک با دیگران خودداری کنند چراکه مقایسه زمینه ساز بروز
حسادت و خشم در کودک است و اعتماد به نفس را کاهش می دهد.
به
گزارش ایسنا؛ "جواد درستکار" اظهار کرد: بر طبق نظریه یادگیری اجتماعی،
انجام بسیاری از رفتارهای افراد ناشی از مشاهده رفتار دیگران است. کودکان، بسیاری
از الفاظ، کلمات و رفتارهایی را که از خود بروز می دهند ناشی از آن چیزهایی است که
مشاهده کرده اند پس والدین باید دقت کنند که در صحبت کردن و رفتار کردن الگوی
مناسبی برای فرزندانشان باشند.
وی
با بیان اینکه کودکان دوست دارند در خانه و محیط های دیگر خود را عضوی فعال و موثر
احساس کنند، تصریح کرد: فرزندان از طفیلی
بودن و سربار جامعه بودن بدشان می آید، از این رو در محیط خانواده باید به کودک
نقش و مسئولیت داد.
وی
با اشاره به اینکه لازم است والدین در محیط خانه وظایف و مسئولیت هایی را در حد
توانایی فرزندانشان در اختیار آن ها بگذارند، تأکید کرد: واگذاری مسئولیت نقش
مؤثری را در احساس شخصیت کودکان داشته و آن ها را متعهد و مسئول بار خواهد آورد و
در امور زندگی ورزیده می سازد و به این ترتیب در مسئولیت های بالاتر در آینده نقش
بهتری را ایفا می کنند.
این
کارشناس ارشد روانشناسی کودک گفت: با زور و اجبار نمی توان بچه ها را وادار به
انجام کارهای خوب و ترک اعمال بد کرد چراکه امر تربیت، تحمیلی نیست، بکارگیری زور
باعث می شود فرزندان نسبت به والدین بدبین و متنفر شوند و آنان را بی منطق و زورگو
تصور کنند و در نهایت خواسته شما را اجرا نمی کنند و مخفیانه و به دور از چشمتان
مرتکب آن عمل می شوند.
درستکار
خاطرنشان کرد: بعضی والدین از سر دلسوزی و خیرخواهی به صورت افراطی وارد عمل شده و
همه مشکلات ریز و درشت فرزندان خود را حل و فصل می کنند و حتی گاهی اجازه نمی دهند
بخش کوچکی از بار مشکلات جزئی را هم بر دوش فرزندان خود بگذارند.
وی
افزود: چنین روشی صحیح نبوده و نتایج آن بار آمدن افرادی ضعیف، ناتوان، ناپخته،
متکی و وابسته در آینده است. اجازه دهید فرزند شما بخشی از مشکلاتش را خودش حل و
فصل کند و نقش شما، نقش نظارتی و هدایتی باشد.
درستکار
گفت: به طور کلی نیازهای انسان به دو طبقه مادی و معنوی تقسیم می شود. نیازهای
عاطفی کودکان از جمله، نوازش کردن، بوسیدن، گوش کردن به صحبت های کودک، دور هم
نشستن والدین و فرزندان و صحبت کردن در مورد مسائل مختلف، تشویق کودک به خاطر
انجام موفقیت آمیز تکالیف و ... می تواند تاثیر بسزایی در رشد و شخصیت کودک داشته
باشد.
وی
ادامه داد: اساسی ترین و ثمربخش ترین راه برای رشد شخصیت کودک و برخورداری از
استقلال فکری و اعتماد به نفس در زندگی، احترام به کودک است اگر احساس کنند که در
محیط اجتماعی خانواده احترام افراد محفوظ است و توهین، تحقیر و جسارت در کار نیست
و بزرگترها به کوچکترها و کوچکترها به بزرگترها احترام می گذارند کم کم علاوه بر
اینکه اهمیت احترام گذاری را درک می کنند و خود بخود انسانی محترم و با شخصیت بار
می آیند.
درستکار
با بیان اینکه اگر می خواهید فرزندتان به شما توهین نکند باید شما نیز به او توهین
نکنید و به او احترام بگذارید، یادآورشد: والدین باید با کودکانشان همانند یک شخص
و دوست واقعی برخورد کنند، هنگامی که می خواهید خطا و اشتباهی را تذکر دهید، سعی
کنید با نرمی و لطافت بیان کنید چراکه در این صورت حرف شما تاثیر بیشتری خواهد
داشت.
وی
تصریح کرد: در حضور دیگران هرگز کودک خود را در مورد سرزنش و توبیخ قرار ندهید
چراکه تأثیرات عمیق منفی روی روحیه کودک خواهد داشت و عزت نفس اور را محدود می
سازد.
درستکار
افزود: کودکان نیز مانند بزرگترها دوست دارند در امور مربوط به خودشان با آن ها
مشورت شود و آنان نیز نظر بدهند و نظرخواهی از کودک باعث می شود که این احساس در
کودک رشد یابد که او نیز عضوی از خانواده است که دارای ارزش و منزلت بوده به
طوریکه پدر و مادرش در امور منزل از او نظر خواهی می کنند