روستای کوه سفید با حدود 500 نفر جمعیت یکی از روستاهای پرجمعیت دهستان قمرود محسوب می‌شود. روستایی که سال‌هاست حال و روز چندان خوبی ندارد و اهالی آن هر روز به معادن سنگ آن چشم باز می‌کنند و شب بر آن چشم می‌بندند در حالی که جز دشواری سهمی از آن ندارند.
کد خبر: ۲۶۳۶۶۵
تاریخ انتشار: ۳۱ تير ۱۳۹۵ - ۰۰:۳۳ 21 July 2016
به گزارش تابناک قم، روستای کوه سفید نزدیک ترین روستا به شهر قم است و مردم آن از بسیاری از امکانات اولیه زندگی محروم‌اند. اطراف روستا تا چشم کار می‌کند بیابان است؛ با جاده‌ای باریک که در دل آن کشیده شده است. از کشت و زرع هم اثری نیست. کوه سفید از روستاهای دهستان قمرود و از توابع بخش مرکزی، همانند دیگر روستاهای این بخش به آرامی و به دور از قیل و قال شهر با همه سختی‌ها و مشکلات مردمش نفس می‌کشد. نفسی که شاید بتوان گفت سال‌هاست که به سختی بالا می‌آید.

از شور و حال گذشته مردمان روستا چندان خبری نیست. در گشت و‌گذار میان کوچه‌های محل تنها می‌توان کودکان آفتاب سوخته‌ای را دید که بازی زیر آفتاب سوزان کویر را به خانه نشستن ترجیح داده‌اند. شترهایی که در روستا در جولان هستند خبر از وضع اقلیمی روستا می‌دهند.

روستای کوه سفید با حدود 500 نفر جمعیت یکی از روستاهای پرجمعیت دهستان قمرود محسوب می‌شود. روستایی که سال‌هاست حال و روز چندان خوبی ندارد و اهالی آن هر روز به معادن سنگ آن چشم باز می‌کنند و شب بر آن چشم می‌بندند در حالی که جز دشواری سهمی از آن ندارند.

این روستا در 20 کیلومتری آزادراه قم - گرمسار، در حالی در مجاورت معادن سنگ قرار دارد که 117 خانوار ساکن در آن هیچ سهمی از ثروت بیکران این معادن ندارند.

به گفته «محمد سلامت‌پناه» یکی از اعضای شورای روستای کوه سفید، بیکاری مهم ترین مشکل اهالی این روستاست که سال‌ها با آن دست به گریبان هستند.

کار بی کار

در گذشته، کشاورزی و دامداری در روستای کوه سفید پررونق بود. همان زمانی که زندگی هم رنگ و بوی دیگری داشت و شور و حال اهالی هنوز رخت برنبسته بود.

اما سال‌هاست که دیگر خبری از جریان آب در قمرود نیست و کشاورزی هم به فراموشی سپرده شده و خشکسالی در این منطقه بسیاری از اهالی روستا را بیکار کرده است.

اهالی روستا در حالی در جست‌وجوی کار هستند که معادن سنگ این روستا به نیروی انسانی زیادی نیاز دارد ولی بیشتر کارگران آن از شهرهای دیگر و افراد غیر بومی هستند.

عضو شورای اسلامی روستای کوه سفید اظهار کرد: معادن سنگ کوه سفید به پیمانکار واگذار شده و پیمانکار همه کارگران را از شهرهای دیگر از جمله محلات به کار واداشته است و اهالی روستا از این نعمتی که در جوار محل زندگیشان است هیچ سهمی نمی‌برند.

«بسیاری از اهالی روستا مجبورند به قم بروند تا شاید برای ساعت‌هایی کارگری کنند و بتوانند چرخ زندگیشان را با سختی بسیار بچرخانند.» این گفته مادر یکی از همین افراد جویای کار است که با خبرنگار همشهری گفت و گو می كرد.

اوادامه داد: خاک خوردن و مصیبت و سختی این معدن برای ما اهالی روستاست اما فایده‌اش را باید دیگران ببرند. جوانان روستا بیکار مانده‌اند و به هر جایی مراجعه کردند تا بخشی از کار معدن به خود اهالی روستا واگذار شود اما هیچ نتیجه‌ای نداشت.

یکی دیگر از خانم‌های روستا که همسرش برای کار به قم مراجعه کرده، اظهار کرد: در چند سال اخیر بسیاری از اهالی روستا مهاجرت کرده‌اند. وقتی کار نباشد زندگی در روستا برای اهالی بسیار سخت می‌شود. کشاورزی و دامداری هم رونق ندارد و جوانان ترجیح می‌دهند در شهر زندگی کنند.

در جست‌وجوی مایه حیات

نبود کار تنها مشکل اهالی روستای کوه سفید نیست. روستاهای قم از جمله روستای کوه سفید با معضلی به نام کمبود آب روبه‌رو هستند. برای کسانی که آب لوله کشی شهر قم را استفاده می‌کنند حتی خوردن ذره‌ای از آب لوله کشی روستای کوه سفید غیرقابل تحمل است.

به گفته زهرا احمدی یکی دیگر از اهالی روستای کوه سفید، این آب شور و بعضا غیرقابل استفاده در برخی مواقع برای اهالی روستا کمیاب می‌شود. در برخی از روزهای سال به ویژه در تابستان، فشار آب بسیار کم و حتی قطع می‌شود که البته امسال کمتر شاهد این مشکل هستیم و قطعی آب کمتر است.

آن طور که خانم احمدی می‌گوید، چند سال است دستگاه آب شیرین کن در روستا نصب شده است اما این دستگاه هر چند وقت یک بار به دلیل املاح بسیار زیاد آب، خراب می‌شود و نیاز به تعمیر دارد. هزینه تعمیر دستگاه هم نزدیک به 2 میلیون تومان است و اهالی روستا از عهده آن بر نمی‌آیند.

تحصیل؛ آرزوی کودکان کوه سفید

کودکان روستای کوه سفید تا کلاس ششم را در تنها کلاس مدرسه روستا درس می‌خوانند و بعد از آن بیشتر بچه‌ها ترک تحصیل می‌کنند و بقیه هم برای ادامه تحصیل راهی قمرود می‌شوند. در دهستان قمرود هم باید تنها در 2 رشته‌ای که تدریس می‌شود ادامه تحصیل دهند. دخترها مجبورند خیاطی بخوانند و پسرها کشاورزی.

علیرضا یکی از همین دانش‌آموزان است که با سختی‌های فراوان، کلاس هشتم را در قمرود خوانده است و حالا برای انتخاب رشته مورد علاقه‌اش باید به قم برود.

مادرش می‌گوید: بیشتر بچه‌های روستا تا همان کلاس ششم را خواندند و ادامه ندادند ولی علیرضا بسیار باهوش و بااستعداد است. رفت و آمد هر روزه هزینه‌های بسیاری دارد که پدر بیکارش از پس آن بر نمی‌آید.

برای بچه‌های روستا بعد از 12 سالگی و اتمام کلاس ششم هیچ امکانی برای ادامه تحصیل در روستا و یا مجاور آن فراهم نیست. دوربودن از محیط آموزش می‌تواند تاثیر مخرب تربیتی هم روی کودکان داشته باشد. به گفته یکی از اهالی کوه سفید اعتیاد در سال‌های اخیر در روستا فراگیر شده و جمعی از جوانان روستا به آن مبتلا شده‌اند.

نیاز به توسعه امکانات بهداشتی

امکانات بهداشتی روستا هم که چنگی به دل نمی‌زند. خانه بهداشت کوه سفید تنها یک روز در هفته شاهد حضور پزشک است که اهالی روستاهای اطراف هم برای ویزیت در همان یک روز به کوه سفید می‌روند و در هر ساعتی غیر از آن یک روز اگر نیاز به خدمات درمانی پیدا کردند باید راهی قم شوند. در این میان کار خانواده‌هایی که فرزند خردسال دارند به مراتب سخت‌تر است. کمبود آب و زندگی همراه با دام و پرندگان، بهداشت روستا و اهالی آن را آسیب پذیرتر کرده است.

قم شهرنشین ترین استان کشور است. تنها 5 درصد جمعیت قم را روستانشینان تشکیل می‌دهند. با وضع کنونی روستاهای استان بعید نیست این چند درصد در سال‌های آینده به صفر برسد. نبود امکانات اولیه، زندگی را برای اهالی این روستاها سخت کرده است. زمین کشاورزی هم که برایشان نمانده که به آن دل خوش کنند. کسانی که دام و زمین دارند در روستا ماندگار می‌شوند و کسانی که امکاناتی در روستا ندارند کم کم بار سفر را می‌بندند. بسیاری از كارشناسان اعتقاد دارند همین مشکلات روستاییان عامل مهمی برای برای توسعه حاشیه‌نشینی در اطراف شهر قم می‌شود.

منبع: همشهری
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
کوه سفیدی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۲:۰۱ - ۱۳۹۷/۰۳/۲۸
سلام ممنون از گزارشتون ولی چند مطلب باید بگم هم برای آگاهی شما ومخاطبین عزیز:1- آقای محمودسلامت پناه شورای روستا در معدن نگهبان است وچون نگهبان است هیچگونه تلاشی برای بکارگیری جوانان درروستا نمی کند اگر انجام داده مکاتباتش را نشان دهد 2 - ایشان ویک نفر عضو دیگر اصلا درروستا زندگی نمی کنند وتنها یک روز در هفته به روستا مراجعه می کنند که این تخلف است ولی آقای بخشدار برخورد نمی کند وقتی دونفر از سه نفر شورا درروستا نیستند چه کسی پیگیر مشکلات ویا نظارت بردهیار راانجام می دهد .
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :